GEOMETRIE i ARCHILIMY
W większości prac Tadeusza Sawy-Borysławskiego materią pierwotną są zdjęcia. Z ich połączeń i przekształceń budowane są geometrie, które pojawiają się trochę przypadkowo, a trochę intencjonalnie; tworzą nowe kompozycje i wzory, sugerują obserwatorowi istnienie innych przestrzeni. Jest też stała fascynacja przechodzeniem trójwymiarowości (architektura) w dwuwymiarowość (fotografie) i z powrotem, i tak dalej, i dalej …
Archilim jest kilimem o wzorze zbudowanym z detali architektonicznych. To tylko prosta geometria, obrazki układane jak w kalejdoskopie. Jest to także forma budowania czegoś, co można nazwać etnografią kreatywną. Budynek modernistyczny z Dolnego Śląska, z Ziemi Lubuskiej, Wielkopolski, przekształca się rękami tkaczy z Małopolski w ciepły, przyjazny, lokalny obiekt sztuki użytkowej, w kilim. W Polsce sztuka ludowa zaklęta jest głównie w pamięci dziadków i rodziców, dawniej, po 1945 r. wieziona pociągami ze wschodu na zachód. Archilim. To sztuka ludowa, utwór lokalny, regionalny. W chaosie zwyczajów, motywów i wzorów przenoszonych z innego świata i innego czasu, z innej Polski, pojawia się geometria spójna i budująca nowe narracje. Elitarna, modernistyczna architektura zaprojektowana przez światowe sławy, przez znanych architektów: Poelziga, Scharouna, Mendelsohna, Berga …, przeistacza się w ludowe wzory, roztapia w mnemotropie fotografowanych miast.
SMOK / Galeria „Okno” / 2022
Tadeusz Sawa-Borysławski (1952), architekt IARP, grafik projektant. Pracuje we Wrocławiu. Autor nagradzanych budynków, projektant plakatów, znaków graficznych, ilustrator. Współpracował z Filharmonią Wrocławską (opracowania graficzne festiwali Musica Polonica Nova i Wratislavia Cantans). Pracował w miesięczniku „Mój Dom” (ilustracje, komiksy, projekty, publicystyka). W Wyższej Szkole Sztuki Stosowanej w Poznaniu i na Wydziale Artystycznym WSUS w Poznaniu prowadził pracownie komunikacji wizualnej. Wykładał na Uniwersytecie Wrocławskim. Związany z kręgiem artystów galerii Foto-Medium-Art. Zajmuje się badaniem przestrzeni metodami artystycznymi oraz problematyką chaosu.
GEOMETRIEN UND ARCHILIMS
In den meisten von Tadeusz Sawa-Borysławskis Werken stehen Fotografien im Vordergrund. Aus deren Kombinationen und Transformationen entstehen Geometrien, die teils zufällig und teils beabsichtigt erscheinen; sie schaffen neue Kompositionen und Muster, suggerieren dem Betrachter die Existenz anderer Räume. Es besteht auch eine ständige Faszination für die Übergänge zwischen der Dreidimensionalität (Architektur) in die Zweidimensionalität (Fotografien) und wieder zurück, und so weiter und so fort …
Archilim ist ein Kelim mit einem Muster, das aus architektonischen Details besteht. Es handelt sich um eine einfache Geometrie, um Bilder, die wie in einem Kaleidoskop angeordnet sind. Es ist auch eine Form des Aufbaus dessen, was man als kreative Ethnographie bezeichnen kann. Modernistische Gebäude aus den Regionen Niederschlesien, Lebuser Land oder Großpolen werden von Webern aus Kleinpolen in ein warmes, freundliches, lokales Objekt der angewandten Kunst, in einen Kelim, verwandelt. In Polen ist die volkstümliche Kunst hauptsächlich in den Erinnerungen der Großeltern und Eltern verankert, die nach 1945 mit Zügen von Ost nach West verbracht wurden. Archilim. Hierbei handelt es sich um volkstümliche Kunst, ein lokales, regionales Erzeugnis. In dem Chaos von Bräuchen, Motiven und Mustern, die aus einer anderen Welt und einer anderen Zeit, aus einem anderen Polen, übernommen wurden, entsteht eine kohärente Geometrie, die ein neues Narrativ hervorbringt. Die elitäre, modernistische Architektur, welche entworfen wurde von weltberühmten Architekten wie Poelzig, Scharoun, Mendelsohn, Berg …, verwandelt sich in volkstümliche Muster, zerschmilzt zu Mnemotopen der fotografierten Städte.
SMOK / Galerie „Okno” / 2022
Tadeusz Sawa-Borysławski (1952),
IARP-Architekt, Grafikdesigner. Arbeitet in Wrocław.
Autor preisgekrönter Gebäude, Designer von Plakaten, grafischen Zeichen, Illustrator. Zusammenarbeit mit der Breslauer Philharmonie (Grafikdesign für die Musica Polonica Nova und des Wratislavia Cantans-Festivals). Arbeitete für die Zeitschrift „Mój Dom” (Illustrationen, Comics, Projekte, Journalismus). An der Hochschule für angewandte Kunst in Poznań und an der Kunstfakultät der Akademie der Schönen Künste in Poznań leitete er Ateliers für visuelle Kommunikation. Er lehrte an der Universität von Wrocław. Er ist verbunden mit dem Künstlerkreis der Galerie Foto-Medium-Art. Er erforscht den Raum mittels künstlerischer Methoden und der Problematik von Chaos.